In zijn boek 'Het leven na dit leven - Op weg naar een nieuwe incarnatie' vertelt (antroposofisch) huisarts Floris Reitsma over een ervaring in zijn praktijk.
De moeder van een achtjarig jongetje maakte zich zorgen over de geestelijke gesteldheid van het kind omdat hij al jarenlang telkens als hij een begrafenisstoet zag ging juichen. Het gezin woonde in een straat die naar een begraafplaats leidde, dus gebeurde dit nogal eens. Het kind duidelijk maken dat het een droeve gebeurtenis was kreeg als antwoord: 'nee, het is juist geweldig' terwijl het jongetje stond te springen van vreugde. Reitsma heeft toen geprobeerd de moeder duidelijk te maken dat het kind de bevrijding van de ziel uit het stoffelijke omhulsel beleefde.
Reactie plaatsen
Reacties